مبارزه برای ایجاد اصولی یک مرکز بین‌المللی مائوئیستی
از طریق تشکیل یک کنفرانس مائوئیستی بین المللی

تشدید مبارزه بخاطر تشکیل کنفرانس بین المللی متحدۀ احزاب و سازمان های مائوئیست کشورهای مختلف جهان، تدوین و تصویب یک بیانیه و آئین نامۀ تشکیلاتی جدید بین المللی بجای بیانیه و آئین نامۀ تشکیلاتی قبلی جنبش انقلابی انترناسیونالیستی و ایجاد یک مرکز اولیۀ مائوئیستی بین المللی بجای کمیتۀ قبلی "جاا"، برای جنبش مارکسیستی- لنینیستی- مائوئیستی بین المللی بیشتر از پیش به یک ضرورت عاجل و فوری مبارزاتی بین المللی بدل شده است.

اکنون چندین سال از زمان آغاز غیر فعال شدن جنبش انقلابی انترناسیونالیستی، در اثر تأثیرات منفی تبارز طرحات و عملکردهای انحلال‌طلبانه و تسلیم‌طلبانۀ رویزیونیزم جدیدِ درون حزب کمونیست پیرو، رویزیونیزم پاراچندا در حزب کمونیست نیپال (مائوئیست) و رویزیونیزم پسا م ل م اواکیانی در حزب کمونیست انقلابی، می‌گذرد. در طی این مدت احزاب و سازمان‌های مارکسیست- لنینیست- مائوئیست کشورهای مختلف جهان، به شمول حزب ما (حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان)، مبارزات ایدیولوژیک- سیاسی علیه این اشکال جدید رویزیونیزم را، چه در سطح کشورها و چه در سطح بین المللی، پیش برده اند.
در نتیجۀ این مبارزات رویزیونیست‌های جدید متذکره نه تنها موفق نگردیده اند که احزاب و سازمان‌های مائوئیست کشورهای مختلف جهان را بطرف خود بکشانند، بلکه وسیعاً ایزوله شده و در واقع از این جنبش بیرون انداخته شده اند.
در عین‌حال انحرافات متذکره تأثیرات سوء خود را در سطح بین المللی تا حد معینی بصورت ایجاد سردرگمی‌ها و گیجی‌های ایدیولوژیک- سیاسی در میان بعضی از احزاب و سازمان‌های مائوئیست برجا گذاشته و از این لحاظ علیه تلاش‌ها برای تجمع مجدد جنبش مائوئیستی در سطح بین المللی مانع تراشی کرده و کماکان به این مانع‌تراشی ادامه می‌دهند.
باگذشت هفت سال از زمان آغاز تلاش‌های احزاب و سازمان‌های مائوئیست مربوط به "جاا" و بیرون از "جاا" برای تجمع مجدد در سطح بین المللی، که با انتشار اولین اعلامیۀ مائوئیستی مشترک در اول می 2009 توسط آن‌ها براه افتاد و سپس با تشکیل جلسۀ ویژۀ احزاب و سازمان‌های جنبش انقلابی انترناسیونالیستی کیفیت عالی‌تری یافت، اینک ما در موقعیتی قرار گرفته ایم که باید بیشتر از پیش بر تلاش‌ها و کوشش‌های مان درین راستا بیفزاییم تا بتوانیم هرچه سریع‌تر به پراکندگی کنونی جنبش بین المللی کمونیستی- مشخصاً جنبش بین المللی مائوئیستی- خاتمه ببخشیم.
در طی هفت سال گذشته ما نه تنها توفیق یافته ایم که همه ساله در روز جهانی کارگر (اول می) اعلامیه‌های مائوئیستی بین المللی مشترک صادر کنیم، بلکه قادر گشته ایم که در اتحاد با بعضی از نیروهای غیر مائوئیست یک کارزار اصولی نسبتاً وسیع بین المللی و منطقه یی در دفاع از جنگ خلق در هند را توسط کمیتۀ بین المللی و منطقه یی پشتیبانی از جنگ خلق در هند را پیش ببریم.
تحکیم و گسترش جنگ خلق در هند و فیلیپین و طبعاً گسترش سرکوبگری‌های ارتجاع و امپریالیزم علیه خلق‌های این دو کشور، در متن گسترش جنگ‌های امپریالیستی و ارتجاعی علیه خلق‌های جهان، به ویژه در کشورهای تحت سلطۀ امپریالیزم و طبعاً بیشتر شدن امکان برپایی مقاومت‌های ملی مردمی و انقلابی ضد امپریالیستی و ضد ارتجاعی درین کشورها از یکجانب و گسترش و نیرومند شدن جنبش مائوئیستی در اروپا و امریکای لاتین از جانب دیگر، آن فاکتورهای مشخصی هستند که در اول می امسال شاهد آن هستیم. بنابرین باید بصورت عاجل فرصت‌های این تحولات را دریابیم و علیه مخاطرات آن‌ها بطور اصولی و شجاعانه به نبرد برخیزیم.
ما نیاز داریم که احزاب مائوئیست جدیدی در کشورهای مختلف جهان تشکیل گردند و احزاب موجود بطور روزافزون تقویت گردند و گسترش یابند.
ما نیاز داریم که جنگ خلق‌های جدیدی براه بیفتند و جنگ خلق‌های موجود تحکیم و گسترش یابند.
ما نیاز داریم که کارزارهای مبارزاتی بین المللی بیشتر، گسترده‌تر و منظم‌تری برپا کنیم و پیش ببریم.
ما نیاز داریم که بحث اصولی، سازنده و نتیجه خیز در مورد مسایل مورد اختلاف میان بخش‌های مختلف جنبش مائوئیستی بین المللی را بصورت منظم و پیگیر پیش ببریم.
ما نیاز داریم که در مبارزه علیه امپریالیزم و ارتجاع و همچنان رویزیونیزم و اپورتونیزم صدای تبلیغی و ترویجی بین المللی واحد و مؤثری داشته باشیم.
دستیابی اصولی و مؤثر به وسایل مورد ضرورت برای رفع این نیازها، مستلزم ایجاد اصولی هرچه سریع‌تر و عاجل‌تر یک مرکز بین‌المللی مائوئیستی از طریق تشکیل یک کنفرانس مائوئیستی بین المللی بخاطر خاتمه بخشیدن به پراکندگی کنونی جنبش است. این خواستی است که طی چند سال اخیر در هر اعلامیۀ مائوئیستی بین‌المللی مشترک احزاب و سازمان‌های مائوئیست کشورهای مختلف جهان مطرح شده است.
بنابرین بر همۀ ما لازم است که بیشتر از پیش این نیازمندی‌ها و مبارزه برای دستیابی به وسایل مورد ضرورت برای رفع آن‌ها را جدی‌تر بگیریم و منظم‌تر و پیگیرتر از قبل مبارزه درین راستا را پیش ببریم.