مراسم تحليف شاه شجاع سوم و برقراري حكومت نظامي در شهر كابل
گزارش ذيل، متن توحيد شده و خلاصه شده گزارشات چند گزارشگر " شعله جاويد " از وضعيت مناطق مختلف شهر كابل و حومه هاي آن، در روز اجراي مراسم تحليف كرزي ( پنجشنبه 28 عقرب ) است. |
سر انجام پس از سپري شدن مدت سه ماه از زمان برگزاري انتخابات رياست جمهوري و شوراهاي ولايتي رژيم پوشالي، اشغالگران ايجاد كننده و پرورش دهنده اين رژيم توانستند شاه شجاع سوم را به روز پنجشنبه 28 عقرب، پشت ميز تحليف قرار دهند. حوالی ساعت نه صبح همين روز، زمری بشری سخنگوي وزارت داخله رژيم، در یک مصاحبه خصوصی با " رادیوی آزادی " ( صداي سيِ آي اي ) گفت که: « امروز مراسم تحلیف آقای کرزی در ارگ ریاست جمهوری در حالی برگزار میگردد که شهر کابل، با جابجا شدن " قواي مسلح افغانستان " در كمر بند امنيتي ايكه مناطق پل آرتل، دهانه باغ بالا، سلیم کاروان، وزیراکبر خان، گمرک، سیاه سنگ و تهیه مسکن را در بر میگیرد، محاصره شده است. »
اين گفته سخنگوي وزارت داخله رژيم، واضحا به معناي اعلام حكومت نظامي در شهركابل بود. اما اين حكومت نظامي صرفا كمربند امنيتي متذكره و مناطق داخل آن را در بر نمي گرفت، بلكه تمامي مناطق شهركابل، حومه هاي شهر و دروازه هاي ورودي آن از شرق، شمال، غرب و جنوب را نيز شامل مي شد. در واقع كمربند امنيتي مذكور صرفا حلقه اول حضور سنگين قوت هاي نظامي اشغالگر و پوشالي در چند كمر بند امنيتي در تمامي مناطق داخل دروازه هاي ورودي شهر بود.
به عنوان بخشي از اين مجموعه چند ده هزار نفري قوت هاي اشغالگر و پوشالي بود كه نيروهاي پوليس رژيم در مناطق پل آرتل، دهمزنگ، کوه تلویزیون، قول آب چکان، قوای مرکز، دهانه باغ بالا، انحصارات، چهارراهی صدارت، چهار راهی شیرپور، سرک هاي 13، 12 و 11 وزیراکبرخان، تپه بی بی مهرو، ریاست حوزه اول در قلعه خاطر، چهار راهی میدان هوایی کابل ، یکه توت، قلعه زمان خان، پل پاچا خان، کارته نو، سمنت خانه، تپه مرنجان، شهرک طلائی، نقليه سیاه سنگ، منطقه تانک لوگر، بالاحصار، شهدای صالحین، تپه زیارت تمیم، کوه زنبورک، وایصل آباد، جنگلک، کوته سنگی، چهار راهی مامورین، سه راهي بهارستان، چوک برکی، چوک ترافیک ( کلوله پشته )، چوک تایمنی، چوک تهیه مسکن، سلیم کاروان و چوک شهرک آریا، تراكم و حضور شديد و وسيع داشتند. اين نيروها عبور و مرور موتر ها، موترسايكل ها و بايسكل ها در تمامي مناطق داخل كمر بند امنيتي را متوقف نموده و از ورود تمامي وسايل نقليه ملكي اهالي به اين مناطق جلوگيري مي كردند. استقرار اينچنين حكومت نظامي شديد در سطح شهر كابل، بيانگر خوف بينهايت اشغالگران و رژيم دست نشانده از مردم بود، مردمي كه با يك اكثريت قريب به اتفاق 85 فيصده در انتخابات رياست جمهوري و شوراهاي ولايتي رژيم سهم نگرفته بودند و اين انتخابات نمايشي و فريبكارانه را از خود نمي دانستند و نمي دانند. تدابیری که درین راستا توسط اشغالگران و رژیم پوشالی روی دست گرفته شده بود، دقیقا بیانگر یک حالت اضطراري جنگی بود که از وخامت اوضاع حکایت می نمود و مردم را در تشویش و افسردگی فرو مي برد.
جاده های خلوت مناطق داخل حلقه اول کمربند هاي امنیتی الی ارگ ریاست جمهوری فقط صحنه و محل رفت و برگشت وسایط و عراده جات نیروی های اردو و پولیس رژیم و همچنان رفت و آمد وسایط زرهی نیروهای اشغالگر امپریالیستی بود.
افراد مربوط به اداره استخبارات رژيم ( رياست امنیت ملی ) با لباس های شخصی ( كرتي و پتلون ) و مخابره های دستی در فواصل تقریبی 100 تا 500 متره از هم قرار داشتند و تمامی افرادی را که از کنار شان میگذشتند مورد بازپرسی قرار میدادند.
چوک دهمزنگ كه توسط منسوبين پولیس و اردوی رژیم و همچنان اداره ترافیک کابل مسدود شده بود، صحنه لت و کوب مردمان ملکی توسط آنها بود. فقط در يك مورد، آنها سه دريور جوان موترهای تونیس و کرولا را که میخواستند به طرف سه راهی علاوالدین و ده افغانان حرکت کنند مورد لت و کوب قرار داده و به شدت زخمي ساختند.
تلاشی های بدنی توسط پولیس و اردوی رژیم در مناطق پل پاچا خان، سرک 11 وزیراکبرخان، چهارراهی شیرپور و چند نقطه دیگر وسيعا جريان داشت. درين مناطق، عبور و مرور عابرین پیاده را به داخل حلقه اول کمربند امنیتی تا ساعت 11:30 بازگذاشته بودند. اما بعد از ساعت 11:30 صبح که مراسم تحلیف کرزی رسما آغاز یافت، حتی عبور و مرور عابرین پیاده نيز به داخل حلقه اول کمربند هاي امنیتی ممنوع اعلام گردید.
دروازه های ورودی شهر کابل توسط نیروهای آیساف، ناتو و اردوی پوشالي كاملا مسدود شده بود و صرفا به کسانی که میخواستند با موتر سایکل و بایسکل وارد شهر شوند، بعد از تلاشی بدنی توسط نیروهای آیساف، اجازه ورود داده میشد. مناطق دیگری از شهر کابل مانند چهار راهی میدان هوائی کابل الی " یکه توت " و قلعه زمان خان در اختیار نیروهای اشغالگر بلغاریايي قرار داشت. در مناطق دیگری مانند کمربندهای امنیتی اطراف وزیراکبرخان نیروهای اشغالگر ترکی حضور داشتند و چوک صحت عامه الی پل محمود خان و چوک صحت عامه الی شهرنو در اختیار نیروهای آیساف قرار داشت و به شدت تحت کنترول قرار گرفته بود.
هلیکوپترهای نظامی و طیاره های B52 اشغالگران فضای کابل را تحت نظارت و کنترول خویش گرفته بودند. وزارت دفاع و داخله رژيم براي مدت حد اقل هشت ساعت حریم هوایی افغانستان را بصورت کامل بر روی تمامی پروازهای داخلی و خارجی مسدود اعلام كرده بودند و میدان هوایی بین المللی کابل تحت کنترول و مراقبت شدید نیروهای اشغالگر ناتو قرار داشت. بالون فضائی و کامره های دیجیتالی امنیتی جهت کنترول بیشتر مناطق مختلف شهر، همچنان فعاليت داشتند.
تمامی بازارهای شهر کابل ( مارکت ها، نانوائی ها، دکانها ، ... ) از عصر روز چهارشنبه بر اساس دستور ارگان های ذیصلاح رژيم مسدود گردیده بودند و فقط در بعضی کوچه پس کوچه های شهر، آنهم در پشت حلقه اول کمربند هاي امنیتی، چند مغازه باز دیده میشد. تنها در مناطقی مانند مسیر باغ رئیس الی چهل ستون و مسیر کوته سنگی الی دارالامان و کوته سنگی الی منطقه کمپنی، که از حلقه اول کمربند امنیتی نسبتا دور بودند، دکانها و مغازه ها كم و بيش باز بوده و صاحبان آنها به کار و بار اشتغال داشتند.
به اين ترتيب، شــهــر کابــل در روز 28
عقرب شديدا حالت نظامی بخود گرفته بود و از حالت ملکی کمتر اثری در آن دیده میشد. اين حالت در ظاهر قوت و قدرت نيروهاي اشغالگر و پوشالي را نشان مي داد، اما در اصل خوف شديد اشغالگران و رژيم دست نشانده از توده های ملکی شهر کابل را به نمايش مي گزاشت. برقراري اين حكومت نظامي در شهر كابل، پس از تعطیلی طولانی مدت تمامی دانشگاه ها، مکاتب و موسسات تحصیلات خصوصی كشور، منجمله شهر كابل، توسط رژيم، به بهانه جلوگيري از شيوع انفلونزاي خوكي، حالت بي ثباتي و تزلزل شديد رژيم و حاميان اشغالگرش را واضحا بي پرده و رسوا ساخت. شهريان كابل واقعا حق داشتند كه داستان دروغين شيوع انفلونزاي خوكي را باور نكنند و از شيوع " انفلونزاي سياسي " در كشور حرف بزنند.
مراسم تحلیف کرزی با حضور نمایندگان 42 دولت خارجي امپرياليستي و ارتجاعي برگزار گرديد. اينها عبارت بودند از: رئیس جمهور پاکستان، معاون رئیس جمهور هند، معاون رئیس جمهور ایران، وزرای خارجه کشورهای امریکا، برتانیه، فرانسه، روسیه، ایتالیا، کانادا، آلمان، ترکیه، سوئدن، لیتوانیه، تاجیکستان، ترکمنستان، امارات متحده عربی و نمایندگان دولت هاي هسپانیه ، رومانیه، هالند، بلجیم، دنمارک، ناروی، پرتگال، هنگری، بلغاریه، جمهوری چک، سلوانیه، یونان، سلواکیه، آیسلند،
پولند، لوکزامبورگ، استرالیا، اطریش، آلـبـانیـه، آذربـایـجان، آیـرلـنـد، سـویـس،
کروشیه، فنلند، مقدونیه و زیلاند جدید.
بدين ترتيب به خوبي ديده مي شود كــــه
نمايندگان دولت امريكا و سائر دولت هاي خارجي ايكه به افغانستان نیروی نظامی فرستاده اند و قوت های نظامی شان تحت رهبری اشغالگران امپرياليست امریکايي در درون خاک کشور حضور اشغالگرانه دارند، در همراهي با نمايندگان چند دولت همكار شان از كشورهاي همسايه نزديك و دور افغانستان، در مراسم تحلیف ریاست جمهوری عروسک دست نشانده شان شرکت ورزيدند تا قدر و قیمت آنرا به جهانیان نشان دهند و مشروعيتي براي حضور نيروهاي اشغالگر در افغانستان و موجوديت رژيم دست نشانده درين كشور، ايجاد نمايند. اما بر عكس اين نمايش اشغالگرانه بيشتر از پيش عدم مشروعيت آشكار نيروهاي اشغالگر و رژيم پوشالي را به نمايش گزاشت و واضحا نشان داد كه عدم مشروعيت غير قابل التيام آنها تا چه حدي عميق و گسترده است.
طبق گفته های مقامات رژیم پوشالی در مراسم تحليف كرزي مجموعا 800 نفر شرکت كرده بودند كه 300 تن آنها را مهمانان خارجی و 500 تن دیگر را مهمانان داخلی تشکیل میدادند. دو رقيب انتخاباتي مهم كرزي يعني عبدالله عبدالله و رمضان بشر دوست درين مراسم شركت نداشتند. علاوتا تعداد ديگري از كانديداهاي ناكام انتخابات رياست جمهوري رژيم نيز در مراسم تحليف شركت نداشتند.
داكتـر عبدالله تـقـريـبا بـلا فاصـلـه پس از اجراي مراسم تحليف كرزي، در يك مصاحبه مطبوعاتي اعلام كرد كه رياست جمهوري كرزي غير قانوني است و رژيم غير قانوني تحت رهبري او كه خود زاده فساد يعني تقلبات وسيع انتخاباتي است، هرگز نمي تواند عليه فساد اداري مبارزه نمايد. حتي جمعي از وكلاي پارلمان رژيم در عكس العمل عليه برگزاري مراسم تحليف كرزي، يك گرد همآيي اعتراضي تشكيل دادند، رويكار آمدن مجدد كرزي را مرگ دموكراسي خواندند و خود او را " سلطان جابر " لقب دادند. گرچه شكلگيري اينچنين اپوزيسيون سياسي ارتجاعي تسليم طلبانه مي تواند گمراه كننده بوده و باعث اغفال جزئي و يا كلي بخش هايي از توده هاي ناراضي گردد، ولي درعين حال نشاندهنده عمق و گستردگي بحران مشروعيت رژيم پوشالي نيز مي باشد. هر دوجنبه اين موضوع در لحظه مشخص كنوني، كه در حدود چهل هزار نفر ديگر از نيروهاي اشغالگر امپرياليست هاي امريكايي و متحدين امپرياليست و دنباله روان ارتجاعي خارجي شان براي ورود به افغانستان آمادگي مي گيرند و به زودي نيروهاي اشغالگر كنوني در كشور، از لحاظ تعداد به سطح نيروهاي اشغالگر سوسيال امپرياليست هاي شوروي سابق و دنباله روان شان در پيمان نظامي سابقه وارسا، مي رسند و اين امر وضعيت جنگي در كل منطقه را بيشتر از پيش دامن مي زند، سزاوار توجه و دقت جدي مي باشد.